Poemas de amor -

DÉIXAME ESMORECER, ALEIVOSO AMOR

Cruel es ti, amor,

razón da tristura que me asolaga,

seca, praga, peste, inmensa vaga

que me fas sufrir con grande  dor .

Chuvia, pranto, tortura,

terrible tormento

que me fas, en todo momento,

perder esperanza e cordura.

Fóra, larga de aquí!

Vaite deste reino,

e regresa xa ao teu inferno,

onde pervive a inocencia que perdín!

Non quero recordar máis, corazón,

a aquela muller impía

que no máis xélido día

sen remordementos me asasinou.

Non, amor, esquéceme, non quero sentir

A cálida sensación da primavera

Nin a inquietude da miña terrible espera,

Eu, só quero en paz... sucumbir

IÑAKI BECEIRO CILLERO, 3º A

Ilustrador: Mar Saez. Banco de Imaxes INTEF.

Só saber que non haberá máis

Só querer, é case nada

Agora podo velo claro xa

Que cun “Adeus” todo pode acabar

Pranto e bágoas

Sorriso e gargalladas

É co que poden concluír

Dúas olladas

 A conta para dous

1 ollada              1 pregunta

2 gargalladas      2 aneis

3 saídas               3...

4 beixos              Ti podes decidir

5 caricias             como seguir.

ALBERTO RODRÍGUEZ FUENTES, 3º A

Imaxe: Obradorio de Xornalismo. IES "Concepción Arenal"

Unha rosa ti me deches

Como proba do teu amor.

Que desdita! Pois coñezo

A curta vida dunha flor

GALA DACOSTA DIEHL, 4º C

Un beixo por un beixo,

Unha rosa por unha rosa,

O meu refuxio a túa caricia,

Espellismo da túa risa

Que me deixa tras a brisa.

ÁNXELA VÁZQUEZ DOPICO, 4º