sen traballo e sen fogar,
xa que ratas do Goberno,
viñéronme a min roubar.
Agora estou na rúa
sen podelo imaxinar,
a miña familia mais eu
quedamos sen fogar.
Eu tiña traballo digno,
ía ledo a traballar,
os políticos avaros
fixéronme xubilar.
Con moita vida por diante
e os meus nenos que coidar,
triste e desolado chego
sen nada que dar nas mans.
O que pasa non entendo,
a xustiza onde andará?
Só vexo que a vida digna
é imposible de pagar.
MIGUEL DOPICO
BRYAN GARCÉS
SILVIA RODRÍGUEZ
(1ºB Bach.) BRYAN GARCÉS
SILVIA RODRÍGUEZ
Ningún comentario:
Publicar un comentario