Seguide quitando quita, quitade
coma sempre, os nosos privilexios,
que son os nosos verdadeiros desexos.
Sinceramente, o que non amades,
como vós antes imaxinabades,
doces e tan educados pendellos,
pero fálase xa dende os castrexos,
veña, galeguiños, erradicade,
a nosa lingua nai: o galego.
Noxentos mal educados nenos,
Que din: “Eu? Veraneo en Sanguengo”,
Sodes todos verdadeiros borregos,
Iso non é sentimento galego.
Senón é: o que temos todos nós.
ROSALÍA VÁZQUEZ FERNÁNDEZ
CANDELA RAMOS MACEIRA
1º Bach A
Ningún comentario:
Publicar un comentario