Teño unha cita cunha criatura.
Escoitar o seu nome ponme contento.
Lembrar o seu rostro é o meu sustento.
Non quero esquecer tal fermosura.
Vexo nela un mar cheo de frescura,
amada estrela do firmamento,
desexada dona do pensamento.
Non podo resistir esta loucura.
Gústame estar a soas con ela.
Mimoso co seu pelo xoguetear ,
como no mar o aire coa vela.
Tamén, cando queira, podela mirar.
Beleza máis preciosa e sinxela
que no meu mundo podes atopar.
JOHAN ESPEJO,
CARLOS SERANTES 
Ningún comentario:
Publicar un comentario